Το Χονγκ Κονγκ αντιμετωπίζει μια μεγάλη πολιτική κρίση καθώς μπαίνει στο 12ο Σαββατοκύριακο μαζικών διαδηλώσεων. Αυτό που ξεκίνησε ως κίνημα εναντίον ενός αμφιλεγόμενου νομοσχεδίου επεκτάθηκε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.
Τους τελευταίους μήνες, οι διαδηλώσεις εξελίχθηκαν από εκατομμύρια που κατέκλυζαν τους δρόμους, σε ομάδες διαδηλωτών με κράνη να εισβάλλουν σε κυβερνητικά κτήρια και να αποκλείουν το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης για δύο ημέρες. Ενώ η πλειοψηφία των διαδηλωτών ήταν ειρηνική, η δυσφορία οικοδομείται από όλες τις πλευρές.
Οι διαδηλωτές ζητούν πλέον περισσότερη δημοκρατία και έρευνα σχετικά με υποτιθέμενη αστυνομική βία κατά τη διάρκεια των περασμένων διαδηλώσεων. Οι δισεκατομμυριούχοι του Χονγκ Κονγκ ζητούν τάξη. Και καθώς η αναταραχή εντείνεται, ο τόνος του Πεκίνου αυξάνεται όλο και περισσότερο.
5 πραγματα που πρέπει να ξέρετε:
1. Το Χονγκ Κονγκ ανήκει διοικητικά στην Κίνα, αλλά έχει το δικό του νόμισμα, πολιτικό σύστημα και πολιτιστική ταυτότητα. Πολιτικά, το Χονγκ Κονγκ διατηρεί ντε φάκτο σύνταγμα, γνωστό ως βασικό νόμο του Χονγκ Κονγκ. Εγγυάται ελευθερίες που δεν είναι διαθέσιμες στους ηπειρωτικούς Κινέζους, όπως το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας, το δικαίωμα της ελευθερίας του Τύπου και της ελευθερίας του λόγου. Ένα από τα θεμέλια στο βασικό νόμο είναι ότι το Χονγκ Κονγκ έχει το δικαίωμα να αναπτύξει τη δικιά του δημοκρατία, και τέως Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν δεσμευτεί ότι η κεντρική κυβέρνηση του Πεκίνου δεν θα παρενέβαινε σε αυτό. Αλλά τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο έχει επανειλημμένα επανερμηνεύσει το βασικό νόμο – τώρα λέει ότι έχει «πλήρη δικαιοδοσία» πάνω στο Χονγκ Κονγκ. Αυτή η αντιληπτή απειλή για το κράτος δικαίου του Χονγκ Κονγκ έχει οδηγήσει σε συχνές συγκρούσεις με εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών.
Οι διαδηλωτές καταστρέφουν γυάλινες πόρτες και παράθυρα για να εισέλθουν στο κοινοβούλιο του Νομοθετικού Συμβουλίου.
2. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν το Μάρτιο, αλλά φούντωσαν σοβαρά τον Ιούνιο. Προκλήθηκαν από τη διαδεδομένη αντίθεση σε ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο για έκδοση υπόπτων στην ηπειρωτική Κίνα, αλλά έκτοτε επεκτάθηκαν σε αιτήματα για πλήρη δημοκρατία και αστυνομική λογοδοσία. Καθώς οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας είναι αυθόρμητες, δεν έχουν όλοι τους ίδιους στόχους. Ωστόσο, γενικά, έχουν προκύψει πέντε βασικά αιτήματα: απόσυρση του νομοσχεδίου, παραίτηση της επικεφαλής της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ, Κάρι Λαμ, έρευνα για την αστυνομική βία, απελευθέρωση των συλληφθέντων, και περισσότερες δημοκρατικές ελευθερίες.
3. Πολλοί ακτιβιστές βλέπουν το διεθνές αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ ως ένα χώρο ασφαλούς διαμαρτυρίας μακριά από τους δρόμους, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας έχουν γίνει συνηθισμένες. Το αεροδρόμιο, το οποίο είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα στην Ασία, έχει αναδειχθεί ως βασικός στόχος διαμαρτυρίας καθώς οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές το βλέπουν σαν ένα συμβολικό χώρο διεθνοποίησης του μηνύματός τους.
Το αεροδρόμιο, το οποίο είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα στην Ασία, έχει αναδειχθεί ως βασικός στόχος διαμαρτυρίας.
4. «Πρόκειται για αγώνα ζωής ή θανάτου για το μέλλον του Χονγκ Κονγκ. Δεν υπάρχει χώρος για υποχώρηση», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο Γουάνγκ Ζεμίν, επικεφαλής του γραφείου της κεντρικής κυβέρνησης στο Χονγκ Κονγκ, προειδοποιώντας τους τοπικούς αξιωματούχους. Από την πλευρά τους, πολλοί ακτιβιστές υιοθετούν πιο ακραίες τακτικές ύστερα από την αποτυχία προηγούμενων, ειρηνικών κινημάτων διαμαρτυρίας, όπως ήταν το Κίνημα με τις Ομπρέλες, το 2014. Η οργή τους θέριεψε καθώς η κυβέρνηση καθαίρεσε τοπικούς βουλευτές που υπερασπίζονταν τη δημοκρατία και τα δικαστήρια επέβαλαν βαριές ποινές φυλάκισης σε διαδηλωτές. «Γνωρίζω ότι ρισκάρω τη ζωή μου», λέει η 20χρονη φοιτήτρια Κρίσταλ Γιπ, για να προσθέσει: «Οι ειρηνικές διαδηλώσεις είναι ανώφελες. Αν η βίαιη αντίσταση αποδίδει, γιατί όχι;». Στην ενδοχώρα, αναλυτές προειδοποιούν ότι το Χονγκ Κονγκ βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Εφημερίδες του ΚΚΚ καλούν τον λαό να προστατέψει την εθνική κυριαρχία της Κίνας. Κορυφαίοι αξιωματούχοι καταγγέλλουν ότι οι ΗΠΑ εργάζονται παρασκηνιακά, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των διαδηλώσεων.
5. Μέχρι πρόσφατα το Πεκίνο δεν επιθυμούσε να γίνεται πολύς λόγος στα μέσα ενημέρωσης για τις εξελίξεις στο Χονγκ Κονγκ, ενδεχομένως γιατί φοβόταν μήπως υπάρξει «μόλυνση» της ενδοχώρας από τον ιό της αναταραχής. Τις τελευταίες ημέρες, όμως, η κυβέρνηση του Σι Τζινπίνγκ έχει εξαπολύσει προπαγανδιστική επίθεση απαξίωσης των διαδηλωτών. Ο Κινέζος ηγέτης αντιμετωπίζει οξύ δίλημμα. Από τη μία πλευρά δεν θέλει να εμφανιστεί υποχωρητικός απέναντι στους εχθρούς του κόμματος. Από την άλλη, φοβάται ότι αν πάρει δραστικά μέτρα, όπως θα ήταν η ανάπτυξη στρατευμάτων στο Χονγκ Κονγκ, θα ενεργοποιήσει τις δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας στην Ταϊβάν, χώρια που θα απομάκρυνε πολλές ξένες εταιρείες από το Χονγκ Κονγκ, θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομία αυτού του σημαντικού χρηματοπιστωτικού κέντρου.
AIXMH 