Ως απάντηση στις εκτελέσεις των αναρχικών Εμίλ Ανρύ και Ογκίστ Βαγιάν, στις 24 Ιουνίου 1894, ο Σάντε Καζέριο επιτέθηκε στον πρόεδρο της Γαλλίας Σαντί Καρνό, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Θα εκτελεστεί στις 16 Αυγούστου 1894. Αυτό ήταν το τελευταίο εντυπωσιακό γεγονός του κύματος αναρχικών επιθέσεων που σάρωσε τη Γαλλία τη δεκαετία του 1890.
Ανακαλώντας μνήμες από την παιδική ηλικία του Καζέριο, ο πρόεδρος του είπε: «Πήγατε σχολείο αλλά δεν λάβατε ποτέ κάποιο βραβείο». Ο Καζέριο απάντησε, «Λυπάμαι που δεν έλαβα περισσότερη εκπαίδευση. Θα ήμουν πιο ισχυρός.»
Ε: Και τι θα κάνατε με αυτή τη ισχύ;
Α: Θα τη χρησιμοποιούσα προς το συμφέρον του ιδανικού μου.
Ερωτηθείς για τις σχέσεις του με το δικηγόρο Γκόρι, απάντησε: «Δεν σύχναζα στα συνέδρια του Γκόρι το 1891, αλλά διάβαζα φυλλάδια και έδινα περισσότερη προσοχή σε αυτά που έγραφαν παρά στο ποιός τα υπέγραφε. Εν πάση περιπτώσει, θα εκθέσω τις απόψεις μου.» (Πιέτρο Γκόρι: Ιταλός δικηγόρος και χαρισματικός ρήτορας, αναρχικός προπαγανδιστής, οργανωτής, εκδότης, δημοσιογράφος, συγγραφέας, ποιητής και στιχουργός του 19ου αιώνα).
Ο πρόεδρος τον ρώτησε τότε για τις σχέσεις του με τους Ιταλούς αναρχικούς, αλλά ο Καζέριο παρέμεινε σιωπηλός σε αυτό το σημείο. «Είμαι φούρναρης», είπε, «όχι αστυνόμος…»
Ε: Εξιστορείστε το έγκλημά σας, Καζέριο.
Α: Τη στιγμή που πέρασαν από μπροστά μου οι τελευταίοι ιππείς της συνοδείας, άνοιξα το τζάκετ μου. Το στιλέτο ήταν στην εσωτερική δεξιά τσέπη, στο στήθος μου, με τη λαβή προς τα πάνω. Το άρπαξα με το αριστερό μου χέρι και με μια κίνηση έσπρωξα τους δύο νεαρούς που στέκονταν μπροστά μου, έπιασα τη λαβή με το δεξί μου χέρι, και με το αριστερό μου έδωσα μία στο θηκάρι, το οποίο έπεσε στο έδαφος. Γρήγορα, αλλά χωρίς να ορμήξω, κατευθύνθηκα ίσια στον πρόεδρο, ακολουθώντας μια λοξή πορεία προς κατεύθυνση αντίθετη με εκείνης της κίνησης της άμαξας. Έβαλα το αριστερό μου χέρι στην άκρη της άμαξας και, με ένα ελαφρώς καθοδικό χτύπημα, η παλάμη μου προς τα πίσω και τα δάχτυλά μου στραμμένα προς τα κάτω, βούτηξα το στιλέτο μου στο στήθος του προέδρου ίσαμε τη λαβή. (Και ο Καζέριο, με έναν απίστευτο κυνισμό, έδειξε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε το στιλέτο εναντίον του προέδρου.) Το χέρι μου άγγιξε το σακάκι του. Άφησα το στιλέτο στο στήθος του προέδρου και ένα απόκομμα εφημερίδας έμεινε στη λαβή. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης φώναξα-δυνατά, δεν θυμάμαι-«Vive la Révolution!» Όταν τον χτύπησα, ο M. Καρνό με κοίταξε. Τότε υποχώρησα, φωνάζοντας «Vive la Révolution».
Ε: Είπατε ότι η ματιά του προέδρου σάς προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση.
Α: Δεν ένιωσα καμία συγκίνηση.
Ε: Θέλατε να τον χτυπήσετε στην καρδιά αλλά το χτύπημά σας ήταν χαμηλότερα από ό,τι θέλατε. Μόλις του επιτεθήκατε το σκάσατε. Βλέποντας ότι δεν συλληφθήκατε αμέσως και ότι κανείς δεν φαινόταν να έχει καταλάβει τι κάνατε, αρχίσατε να τρέχετε, φωνάζοντας «Vive l Anarchie». Θα χανόστασταν μέσα στο πλήθος. Σας εμπόδισαν να το σκάσετε. Κάποιος πίσω σας φώναξε: «Συλλάβετέ τον!» Είκοσι αστυνομικοί σας άρπαξαν και σας κράτησαν σε σίγουρο μέρος. (Ο M. Μπριγιάκ αναφέρει τότε τις τελευταίες στιγμές του M. Καρνό. Οι καλύτεροι γιατροί της πόλης μας έκαναν ό,τι μπορούσαν προκειμένου να σώσουν μια τόσο πολύτιμη ζωή.) Το αποτέλεσμα του χτυπήματος του μαχαιριού, του Καζέριο, προκάλεσε το θάνατο του Μ. Καρνό. Το γνωρίζετε αυτό;
Α: (Με αδύναμη φωνή) Ναι, το γνωρίζω.
Ε: Και επειδή είστε αναρχικός δολοφονήσατε τον Μ. Καρνό. Μισείτε όλους τους αρχηγούς κρατών;
Α: Μάλιστα.
Ε: Το έγκλημά σας ήταν προμελετημένο. Το παραδέχεστε αυτό.
Α: Θα απαντήσω στη δήλωσή μου.
Τελειώνοντας την ανάκρισή του ο πρόεδρος του δικαστηρίου είπε στον Καζέριο: «Πέραν του πολιτικού σας εγκλήματος σκοτώσατε μια μητέρα και έναν πατέρα.» Ο Καζέριο στη συνέχεια μίλησε εκτενώς γι’ αυτό στα Ιταλικά. «Κανείς δεν αισθάνεται συμπόνια για τις γυναίκες και τα παιδιά των αναρχικών που αποκεφαλίζονται στη Γαλλία, κρεμιούνται στην Αμερική, εκτελούνται στην Ισπανία». Ο διερμηνέας δεν μπόρεσε να μεταφράσει καλά τα λόγια του κατηγορούμενου, τα οποία τα κακομετέφρασε, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες των δημοσιογράφων.
Μετάφραση: aixmi.wordpress.com
AIXMH 